برنامه ریزی به مدار آوردن واحدهای نیروگاهی با در نظر گرفتن پیشامدها

به مدار آوردن واحد ¬های نیروگاهی یکی از مسائل مهم در بهره برداری سیستم های قدرت است. هدف این مسأله تعیین وضعیت روشن یا خاموش بودن نیروگاه ها در یک بازه زمانی مشخص با در نظر گرفتن محدودیت¬ های سیستم و واحد های نیروگاهی است به گونه ای که هزینه ی بهره¬برداری از این واحدها کمینه شود. در حل سنتی مسأله، ذخیره ی چرخان معمولاً به صورت قطعی و برابر با ظرفیت بزرگترین واحد نیروگاهی و یا درصدی از بار ساعتی سیستم در نظر گرفته می شود که مهم ترین عیب آن در نظر نگرفتن ماهیت احتمالی اجزا و رخداد های سیستم قدرت است. در این پژوهش یک مدل احتمالاتی دو هدفه برای حل مسأله ی به مدار آوردن نیروگاه های حرارتی با در نظر گرفتن عدم قطعیت در اطلاعات بار و خروج احتمالی واحد های تولیدی ارائه شده است. اهداف در نظر گرفته شده در این مدل، کاهش هزینه ی بهره برداری از نیروگاه ها و نیز کاهش شاخص انرژی تأمین نشده ی سیستم می باشد. برای حل مدل پیشنهادی از روش بهینه سازی الگوریتم گرده افشانی گل ها استفاده شده است که پاسخ مسأله را در قالب مجموعه ای از پاسخ های نا مغلوب ارائه می دهد. در نهایت بهره بردار قادر است با توجه به شرایط اقتصادی و امنیت سیستم، پاسخی را از این مجموعه پاسخ ها انتخاب و ذخیره ی چرخان مورد نیاز سیستم را تعیین نماید. در ساختار جدید اقتصادی سیستم قدرت، برنامه¬ریزی مشارکت واحد¬های تولید با تغییر الگو به برنامه¬ریزی مبتنی بر سود مشارکت واحد¬های تولید تبدیل شده است که در آن برخلاف ساختار سنتی، هدف بیشینه کردن سود شرکت های تولید توان است. در این پژوهش، همچنین یک روش تصادفی موثر جهت بررسی عدم قطعیت های دسترس پذیری واحدهای تولیدی، اطلاعات بار و قیمت انرژی در مسأله ی مورد نظر ارائه شده است. با استفاده از این روش، شرکت های تولیدی می توانند سود مورد انتظار واحد های نیروگاهی خود را در حضور عدم قطعیت ها محاسبه کنند.